| 03-05-2022

POËZIE OP DAG DRIE

Tot ik in slaap val

Als het hier donker is dringt het lantaarnlicht door de kier tussen
kozijn en gordijn weerhoudt de nacht van haar taak en mij van
slapen voor zover ik mijzelf al niet wakker luister

Als het hier stil is hoor je een zacht gezoem dat zal de
warmteterugwininstallatie zijn die de straling van mijn denklijf
zuivert en vrij onverveerd weer serveert op kamertemperatuur

Als deze kamer normaal ruikt ruik je eigenlijk niets of zou dat zo
zijn doordat ik altijd wel wat verkouden ben mijn neus verstopt als
mijn gedachten maar die kan ik niet snuiten

Als een opgepropte zakdoek lig ik hier in het schemergebied
tussen wakker zijn en slapen slapen en wakker zijn word ik niet
moe en rust ik niet uit

mij bewust van elke gedachte voor ik hem vergeet voel ik mijn
hart slaan tot ik in slaap val

———

vrij onverveerd: waarlijk onbevreesd